ลุ้นผลลูกคนแรกสอบเข้าสาธิตเกษตร
ค่ำคืนก่อนวันประกาศผล
คืนวันที่ 28 มีนาคม 2558 เป็นครั้งแรกที่ผมนอนไม่หลับในรอบ 10 ปีหรืออาจจะนานกว่านั้น เพราะปกติภรรยามักจะบอกว่าตัวเขาเองปฏิบัติตามพุทธโอวาทที่พระพุทธเจ้าทรงประทานแก่หญิงสาวผู้จะไปสู่ตระกูลสามี 5 ประการ โดยเฉพาะในข้อแรกนั่นก็คือ “พึงตื่นก่อน นอนทีหลัง” เพราะผมเป็นคนที่หัวถึงหมอนแล้วสามารถ Shut down ภายใน 30 วินาที ทำให้ภรรยานอนหลังผมทุกคืน
สองอาทิตย์ที่ผ่านมานี้ภรรยาผมเธอแทบไม่นอน หนำซ้ำยังเพียรปลุกผมขึ้นมากลางดึกบ่อยๆ และถามคำถามเดิมๆ ซ้ำๆ ว่า “เธอๆ ลูกจะสอบติดหรือเปล่า” แล้วผมก็ต้องงัวเงียตื่นมาตอบทุกครั้งว่า “สอบติดแน่นอน” ตามนิสัยคิดบวกของผม ขณะที่ใจนึงก็คิดว่าถ้าผมสามารถทำนายอนาคตได้ ผมก็ไปเป็นหมอดูแล้วซิ แล้วผมก็หลับต่อภายใน 30 วินาทีเช่นเคย และทุกๆ คืนก็เป็นอย่างนั้นตลอดตั้งแต่วันที่ลูกสอบคัดเลือกเข้าสาธิตเกษตรจนกว่าจะถึงวันประกาศผล
ผมไม่มีข้อมูลเรื่องโรงเรียนมากเพราะภรรยาผมเป็นคนดูแลเรื่องลูกทั้งหมด โดยเฉพาะตั้งแต่ลูกคนที่ 2 คลอดออกมา ภรรยาก็ลาออกจากงานมาดูแลลูกทั้งสองและเตรียมลูกคนโตเพื่อสอบคัดเลือกเข้า ป.1 จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงลุ้นผลการคัดเลือกอย่างใจจดจ่อ
และแล้วก็มาถึงคืนที่เช้าวันพรุ่งนี้จะประกาศผลสอบกลับเป็นผมเองที่นอนไม่หลับ คืนนั้นผมจึงตัดสินใจออกจากบ้านเพื่อไปเฝ้าหน้าโรงเรียนสาธิตเกษตรตั้งแต่ตี 3 ทำให้หวนคิดถึงตอนลุ้นผล Entrance เข้ามหาวิทยาลัยของตัวเองซึ่งผมจำบรรยากาศตอนนั้นได้แค่ลางๆ เมื่อไปถึงมีคนไปรออยู่แล้วประปราย บางคนก็มาเป็นกลุ่มแต่ส่วนใหญ่จะมาเดี่ยวๆ อย่างผมซะมากกว่า ไม่มีใครบอกว่าป้ายประกาศจะมาเมื่อไร รปภ.จะอนุญาตให้เข้าโรงเรียนตอนไหน
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ผู้ปกครองก็ทะยอยกันมาเพิ่มขึ้น ผมเริ่มเจอคนรู้จัก นั่นก็คือบรรดาครูติว และผู้ปกครองที่มีลูกอยู่ห้องเดียวกันในชั้นอนุบาล จนประมาณตี 5 เริ่มมีคนเดินเข้าโรงเรียนและพวกผู้ปกครองที่มากันเป็นกลุ่มก็ไปช่วยกันยกบอร์ดประกาศรายชื่อ ผมก็เลยเข้าไปช่วยยกด้วยโดยอัตโนมัติ
เมื่อบอร์ดวางเข้าที่ทุกคนก็กรูเข้าไปดูที่บอร์ด โดยส่วนใหญ่อาศัยไฟจากโทรศัพท์ส่องหาชื่อลูกของตัวเอง โดยจะมีเสียงกรี๊ดและไชโยโห่ร้องเป็นระยะ ผมไล่ตามลำดับตัวอักษรจนมาถึงกระดาษแผ่นที่คาดว่าจะมีชื่อลูกผมอยู่แล้วค่อยๆ ไล่มาทีละบรรทัดแล้วอยู่ๆ น้ำตาผมก็ซึมออกมา
ผมผละตัวออกจากบอร์ดแล้วโทรหาภรรยาแล้วพูดแค่คำเดียวว่า “ได้” ภรรยาผมพูดอะไรมากมายเสียงดังมากผมจับใจความไม่ค่อยได้แต่ตัดบทไปว่าเดี๋ยวถ่ายรูปส่งไปให้ดู
เช้าวันนั้นมีทั้งคนผิดหวังและสมหวัง มีพ่อบางคนร้องไห้อย่างกับเด็กและพร่ำว่า ลูกผมสอบได้แล้ว ลูกผมสอบเข้าสาธิตเกษตรได้แล้ว ผมบังเอิญได้รู้จักพี่คนนั้นในเวลาต่อมาเนื่องจากลูกชายคนโตของผมอยู่ ป.1 ห้องเดียวกับลูกสาวคนเล็กของเขา
ตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมาที่ผมได้คุยกับเพื่อนผู้ปกครองหลายคน โดยเฉพาะบ้านที่มีลูกมากกว่า 1 คน ทุกคนจะพูดเหมือนกันว่า คนแรกไม่ลุ้นเท่าไรสอบได้ก็เรียน สอบไม่ได้ก็เรียนที่อื่น แต่คนถัดมานี่ซิลุ้นตัวโก่ง ใคร ๆ ก็อยากให้ได้เรียนที่เดียวกัน ผมจึงค่อนข้างเข้าใจอารมณ์ของคุณพ่อเจ้าน้ำตาท่านนั้น แล้วการลุ้นผลลูกสาวคนเล็กของผมในปีนี้จะเป็นแบบไหน จะได้ร้องไห้ฟูมฟายอย่างเขารึเปล่า…
31 มีนาคม 2560
«เรื่องที่เกี่ยวข้อง»
〉ลุ้นผลลูกคนที่สองให้เรียนที่เดียวกับพี่
〉พ่อแม่เด็กสาธิต ต้องอย่างนี้
〉คุณพ่อไอที แนะปิดทีวีและมือถือ อ่านหนังสือดีกว่า
〉คุณแม่ใจสู้พาลูกสอบเข้าสาธิตประสานมิตร
〉ปรับตัวเตรียมใจก่อนพาเด็กไทยลุย “กัวลาลัมเปอร์”
〉สัมภาษณ์ครอบครัวน้องทอฝันและทอฟ้า (พี่แก้มป่องกะน้องน้ำปั่น)
〉เปิดใจคุณแม่เด็กโครงการพิเศษ ขอบคุณที่ให้โอกาส แนะเลี้ยงดูลูกอย่างใกล้ชิด
〉แนะนำแบบฝึกหัดสอบเข้าสาธิต